Normandië en Bretagne met zoon
Aan de kust in Bretagne kan er ook gesurft worden.. dus de keuze was gemaakt. Ikzelf was nog niet in Bretagne geweest maar het sprak me erg aan.
We begonnen onze reis uit te stippelen, wilden graag verschillende stops maken, zodat ik niet steeds te lang moet rijden en we ook verschillende plekken konden zien. Ook heel fijn om onderweg te blijven en steeds op ander plekje te komen. We namen vanaf Calais de kustweg. Rustiger, aangenamer en goedkoper. Onze eerste stop, slaapplaats was in Normandië. Een klein dorpje, Saint- Martin-aux-Buneaux. Aan het strand van Petites dalles. Een heel charmant plekje. Oude mooi gerenoveerde Normandische gebouwen, een wilde zee met kliffen aan weerszijden en enkel lokale bevolking. We huurden een goedkoop en uiterst gezellig flatje via airbnb met zicht op zee. In de ochtend lopen de lokale vrouwtjes naar zee en gaan zwemmen in het koude water. Voor de deur loopt ook de GR21. We hebben een stuk gewandeld tot aan het strand Grandes Dalles. Beetje klimmen, door mooie natuur en prachtig uitzicht over de kust. Onderweg even opgeschrikt door plaatselijke slang, gevolgd door lange discussie of het nu wel of niet een adder was. GR staat voor Grand Randonnee, lange afstandswandelingen door Europa. Het dorpje dat voor ons lag, Veulettes sur mer vonden we ook heel mooi. We aten er artisanale frietjes op strand van esta’ frites. In de buurt bezochten we ook Fécamp, met mooi oud centrum. In Woody Camp in Fécamp kan je een hoogte parcours afleggen met death rides. Aanrader, heel mooi gelegen en niet duur. De zoon vond het geweldig, ik iets minder. Dichtbij is er ook Etretat te bezoeken, maar om de druktes te vermijden.. zeker in de huidige coronatijden, hebben we dit links laten liggen. We kwamen vooral voor de rust en de natuur. Na drie dagen ging onze reis verder. Volgende stop: Cap Fréhel.
Cap Fréhel is een uitkeping in Bretagne. Een landtong aan Smaragdkust van Bretagne. Het bleek een bijzonder plaatsje. De prachtige kust met doorzichtig water, de heide langs de wandelpaden die nu rose en paars kleurden. De leisteen en de rotsen langs de kust. Een thuis voor heel veel vogelsoorten. Echt een plekje naar mijn hart. Onze b&b was al even uitzonderlijk. Onze gastheer had alles zelf verbouwd, de tuin.. die enorm groot was met verscholen hoekjes. Binnen was ook alles tot in de puntjes gerenoveerd, het was echt een super adresje. En helemaal niet duur.
https://www.lafontainederesnel.com/
Vanuit de b&b wandel je op 10 minuten tot aan een prachtig strand. Het viel ons ook op dat het hier echt niet druk is. Gemoedelijk, ook geen ketens of lelijke gebouwen. Een paar kleine restaurantjes, huisjes en natuur.
Hele brede stranden.
Er werd ons aangeraden de wandeling, weer een stuk GR te doen van Fort Latte naar Cap Fréhel, de vuurtoren.
Ik heb al veel gewandeld en mooie dingen gezien. Maar dit is echt voor mij de allermooiste. Een groen pad, met heide begroeid langs weerskanten.. en de prachtige turquoise zee als uitzicht. Je parkeert je best aan Fort Latte, deze is gratis en minder druk, doe het ook in de voormiddag, liefst op heldere dag. De wandeling heen en terug neemt zo een 2,5u in beslag. Bij de vuurtoren kan je even rusten of het museum bezoeken.
We waren echt onder de indruk moet ik zeggen en weet nu al, hier kom ik terug.
De GR34, ook wel Sentiers des Douaniers genoemd, loopt langs de hele Bretoense kust.
In totaal neemt deze route zo een 2000 kilometer in beslag, en brengt je langs de mooiste plekjes. De stranden zijn echt heel uiteenlopend, je hebt er met keien, dan prachtige zandstranden, de stranden met de rose krijtrotsen, de menhirs.
Een andere wandeling die ons werd aangeraden, was die naar l´ile Saint Michel. Een kerkje op een eilandje waar je alleen bij eb naar toe kan stappen.
Dinard is ook een mooi stadje met haventje. Saint Malo hebben we overgeslagen omdat het daar druk zou zijn.
Deze cap Fréhel is echt een aanrader voor wie van rust, natuur en kust houdt. Met heel veel wandelroutes. Ook wordt het hier nooit te warm en is er meestal een windje.
Onze route zette zich verder naar het westen toe, de GR volgend.
Volgende stop was Guisenny. We verbleven in een heel mooie b&b bij lieve mensen. Hele mooie kamers en een zwembadje in de tuin.
https://montevella.com/
We zitten nu in het departement Finnestère.
Hier zijn de dorpjes ook heel klein, heel puur.
Vele stranden, visvangst. Veel ruimte, weinig
volk. En heel veel vuurtorens!
Zo is er een wandeling langs de verschillende vuurtorens. Geloof mij, het zijn er veel! Wij keken vooral uit naar onze langverwachte surfsessie. Ik had een surfschool gevonden in het dorpje, Plouguerneau. Abers surf is een kleinschalige surfschool met een symphatieke en lowprofile uitstraling.
Het strand ligt op 2 min stappen van de school. Een prachtig en heel rustig zandstrand met heel helder water. De golven waren net goed van formaat, voor mij althans. Mijn zoon vond ze veel te klein. Voor mij de perfecte condities om aan mijn techniek te werken.
Als je tenminste al van techniek kan spreken.
Gwenn onze leraar was heel symphatiek en bekwaam en de groepjes werden klein gehouden.
Ik heb zo hard genoten, het surfen geeft zo een heerlijk gevoel. Het was een avondsessie van twee uur en achteraf konden we genieten van een pizza in L´Abers Wrac´h. Een heel tof havenstadje met paar lekkere restaurantjes. Je kan hier ook zeillessen nemen. Veel vissers ook, ik heb trouwens iets met vissers. De echte vissers dan, degene die heel vroeg in de ochtend met hun bootje en netten vertrekken en terugkeren met hun vangst. Hun huid is ruw van het zout, het heeft iets puurs .
Deze 'Aberskust´is toch ook weer heel mooi. We reden tot Roscoff. Gingen kijkje nemen in de botanische tuin daar. In Roscoff kan je de ferry nemen naar l´île de Batz. Moet ook de moeite zijn. Roscoff zelf is ook heel mooi en gezellig. De zee is hier wild, ruig.
Een andere uitstap was er eentje naar le Conquet.
Heel mooi en pittoresk dorpje. Met een prachtig strand. Aan het strand ligt een heel mooi hotel. Prachtige architectuur.
Je kan er even kijkje gaan nemen, dat deden wij ook en genoten van het mooie uitzicht.
Ondertussen heeft mijn zoon een houten net gekocht en is hij gepromoveerd tot visser.
Hij vist een hele dag lang, van garnalen tot waterslangen.
Als je nog iets zuidelijker, zuidwestelijker rijdt kom je in Morgat, Crozon.
Graag had ik nog de boot genomen naar Ouessant. Een prachtig eilandje. Eigenijk is dit het meest noordewestelijke deel van Frankrijk. Het behoort tot het marine natuurreservaat Iroise. Het is een beschermd gebied van vogels, walvissen, zeehonden en dolfijnen. Iedereen kent iedereen op het eiland. Yann Tiersen heeft er een huis en heeft er veel inspiratie gehaald voor zijn soundtracks.
Het is er ruig, wild en rotsachtig. Vanuit le Conquet kan je de boot nemen.
Dichtbij Le Conquet ligt de hoge vuurtoren, Saint Mathieu in Plougonvelin.
Wij bezochten ook de haven van Brest. Vonden het hier iets te druk.
Brest is een havenstad, werd gebombardeerd tijdens de Tweede Wereldoorlog, en heropgebouwd. Het is er meestal erg winderig.
Mooie stranden hier zijn: Plage de Portez, Plage des Blancs Sablons, Plage des Amiets. Surfen kan op verschillende plekjes, even het weerbericht en condities in het oog houden.
Wil je hier low budget logeren, neem de tent mee. Er zijn heel veel kleine campings.
Graag had ik nog tot Plogoff en Audierne gereden maar onze tijd zit erop. We komen zeker en vast terug.
Op terugweg maken we middelweg nog een stop in Zwitsers Normandië, ik wilde afsluiten in de natuur.
Ondertussen droom ik al van een volgende reis, de post corona reis.
boekinspiratie: I love tbe seaside Frankrijk
muziekinspiratie: Yann Tiersen soundtrack Amelie Poulain en Goodbye Lenin
filminspiratie: L´île aux femmes